Workshop ~ Droomtijd Poëzie, schrijven met hart en ziel
Schrijven met hart en ziel
Poëzie is helend. Poëzie is wat er in ons hart leeft, wat we opmerken in de sferen om ons heen en in onszelf. Waar verlang je naar, waar wil je naar toe...
Poëzie neemt je mee naar je eigen dieptes waar je vindt wie je bent en ontdekt wat je nog niet wist.
Dat wat pijn doet, wat nog verborgen is in jou. Een poort naar het mysterie. Waar je healing vindt en rust.
Poëzie geeft antwoorden daar waar geen antwoorden voor zijn. Een directe verbinding met je hart... waar beelden, symbolen en gevoelens leven die naar het licht willen reizen.
Ik schrijf al zolang als ik me kan herinneren. Poëzie, dagboeken, reisdagboeken en art journals. Poëzie voor speciale momenten, bij geboortes, sterven en rouw. Ik hou van rituelen, van vieren, van verbinden. Poëzie is als een pelgrimstocht, op zoek naar zingeving en betekenis. Poëzie is als een tuin vol wilde bloemen, geheimzinnige paden en oude bomen met vogels... Ik schrijf met hart en ziel. Ik hou van mooie woorden, woorden met kleur en verbeelding, met klank en beleving. Met mijn woorden bereik ik de verborgen schatkamers in het hart, in de ziel. Wat gevoeld wordt, maar (nog) niet onder woorden gebracht kan worden. Ik stem me af op wat er innerlijk gebeurt en doorleefd wordt.
Poëzie is vrij, vrij van regels en vormen. In die vrijheid kan ik reizen op de stroom van bewustzijn, die mij brengt naar wat er geschreven mag worden: Droomtijd Poëzie.
Workshop Droomtijd Poëzie
Schrijven vanuit je droombewustzijn, vanuit je verbeelding... zonder regels of vormen. Zoals jij het voelt en beleeft. Ik geef workshops die je inspireren om vrij te schrijven, met hart en ziel. Daarbij gebruik ik allerlei creatieve bronnen, die jou helpen om bij je verbeelding te komen, daar waar er gevoelens, beelden en symbolen leven. Hierdoor kom je in verbinding met een eindeloze stroom van inspiratie. Wil je dit eens een keer beleven, neem gerust contact op! Jouw bijdrage is afhankelijk van wat we afspreken.
Inspiratie
Droomtijd Poëzie
Was het een droom ~ De stilte van de avond viel op de aarde Ik droomde dat ik vleugels had Van maanlicht en sterrenstof En ik las de tekens aan de hemel Van oranjegoud en nachtblauw Beneden stonden de bomen stil Wachtend op een dekentje van mist De vogels lieten zilveren sporen na En verdwenen achter de zon Ik wachtte tot de maan verscheen En het vuur mij verwarmde Toen riep de nacht En verborg mij in haar duister ˜
Want weet je, je blijft heel dichtbij Nog dichterbij dan mijn hart In een ademteug verborgen Dichterbij dan in mijn geest Al waait ze langs bergen en stranden Over bossen en huizen Je blijft heel dichtbij Vandaag en alle dagen Steek ik een lichtje aan En kijk ik naar de sterren Lach ik naar de maan Want weet je, overal waar ik ook kijk Ben je dichterbij En raak jij mij aan ˜
Herinner je... de tijd voordat er tijd bestond Alles één was en de schepping Van de aarde en de oceanen In de diepte begon En de reuzen, de wachters van de Poort In vrede leefden met elkaar In een Universum, een zee van Verweven licht, verhalen van Sterren, het water en de wezens Zij bewaren onze oorsprong Verborgen in kristallen Totdat wij onszelf her-inneren Voorbij gaan aan de tijd En ons Zelf zien In de eeuwigheid ~